«اگر تو بروی، من چه کنم؟». این سوال نیست، حتی اگر سوالی باشد! این نوعِ دیگرِ حرص خوردن است. وقتی که میبینم نبودنت دو دسته شده. "نبودنِ قبل از رفتنت" و "نبودنِ بعد از رفتنت".
.
من نه شاعرم نه نویسنده . نه میشوم . شاعرها و نویسندهها از همهچیز مینویسند . از همهچیز مینویسند و از نوشتنشان نان میخورند . من امّا فقط از تو مینویسم . فقط از تو مینویسم و با نوشتنام خون دل میخورم .
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com