امروز بالاخره یکی حرفهامو گوش کرد .. صدای بغض دارِ دختر مو بلندی ک عاشق حسن یوسف و کاکتوش تپل پر تیغشه و شمعدونی عزیزتر از جونش .. کسی صدامو شنید ک منو میفهمه .. همیشه پیشمه .. اذیتم نمیکنه .. پایه کارها و حرفهامه .. علایقش مثل منه .. امروز شنیدن صدای ضبط شده پربغضم خیلی درد داشت .. دیگه با بغض برای کسی حرف نمیزنم .. خیلی .. خیلی .. درد داشت .. نه به اندازه آمپولی ک پرستار بی اعصاب بیمارستان برات میزنه و بعدها با دیدن بازوی کبودت ، فحش بارونش میکنی .. بلکه بیشتر از اون ..
