حالم شده مثل جنگجوهای میدان نبرد .. با اطمینان زمزمه می کنم "برو" .. ولی تا پایت را از زندگی ام بیرون می گذاری .. اتاقم از بغض منفجر می شود ..
+
حرف مفت است .. تو نباشی .. هیچکس نیست .. حتی خودم!
پ.ن: من پذیرفتم شکست خویش را!
من پذیرفتم که عشق افسانه است!
این دل درد آشنا دیوانه است!
