یک دست پفک و دست دیگر یک پیاله ماستِ تررش .. و ما بین این دو دست هم لیوانِ سفیدی ک کل فامیل را سیراب می‌کند، پر از نوشابه بی‌رنگ ک مضر هم نباشد .. و حواست را جمع کنی تا موقع جرعه جرعه قورت دادنش، زمان زیادی در دهانت نماند تا اسیدش مینای دندانت از بین نبرد و دنیایی ک برخلافِ جنسیتش، آنقدر ریش دارد ک تا بدبختیِ بعدی بتوانی به او بخندی! البته .. نیم سانت ریش داشته باشد هم بس است با این سیل عظیمِ دردسرها ..
.
من نه شاعرم نه نویسنده . نه می‌شوم . شاعرها و نویسنده‌ها از همه‌چیز می‌نویسند . از همه‌چیز می‌نویسند و از نوشتن‌شان نان می‌خورند . من امّا فقط از تو می‌نویسم . فقط از تو می‌نویسم و با نوشتن‌ام خون دل می‌خورم .
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com