تنها و ساکت و دورافتاده‌ام مثل زمینِ بیابونیِ خارج از شهر که کنار جاده‌ش چراغ نداره و جز سیاهی چیزی ازش نمی‌بینی و نمی‌فهمی و بی‌دلیل ازش هراس داری.
.
من نه شاعرم نه نویسنده . نه می‌شوم . شاعرها و نویسنده‌ها از همه‌چیز می‌نویسند . از همه‌چیز می‌نویسند و از نوشتن‌شان نان می‌خورند . من امّا فقط از تو می‌نویسم . فقط از تو می‌نویسم و با نوشتن‌ام خون دل می‌خورم .
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com
{ فرشید فرهادی }
atata.s@yahoo.com