من و موهام

پ.ن: سنجاق به گلها قهر کرده اند!

پ.ن2: بیشتر نوشته هایم چیزهایی ست که از اطرافم بمن القا می شود اما این نوشته .. به گریه انداخت مرا ..

وقت ناهار، مادرم پیش خودش فکر می کند که آیا ادویه ها را جابجا ریخته یا نه و حواسش جمع است که کسی به سیب زمینی سرخ کرده ها دست نزند .. پدرم خیره به تلویزیون است و توی دلش فحش می دهد و لعنت می کند باعث و بانی این جنگ هارا .. و سعی می کند بی آنکه نگاهی به آشپزخانه بی اندازد، غذای ظهر را تشخیص دهد .. خواهرم چسبیده به دیوار اتاقمان که مبادا لحظه ای گوشی اش از شارژر خارج شود و من .. درحالیکه ظرف ها را آب می کشم .. به تو فکر می کنم .. بابا داخل آشپزخانه شد و با خنده گفت "دیدی گفتم فسنجون داریم!" و کسی لبخند نزد .. ولی من خندیدم و به او آفرین گفتم .. خورش روی برنجم می ریزم و به تو فکر می کنم .. لابلای برنج های دانه بلند گم شده ای!

 خدای من .. زنیه مَرد تر از هر مَرد با دامنی که هزار دختر رویش گریه کرده اند ..

غم انگیز، مثل خانه ای که همیشه در آن فقط یک مهتابی روشن است ..

...

تنها .. مثل گنجشکی که روی سیم لخت یه چراغ برق نشسته و خشکیده ..

مجنون، لیلای قدیمه فقط .. کسی ترکش کرده ..

وقتی در خانه زده میشد ، پاهای تپل دختربچه ای هم روی کرک های قالی بالا و پایین میرفت و موهای مشکی اش توی هوا پخش میشد و با لحنی ک داشت و "سین" میزد پرسید"خاله ست؟" .. مادرش خندید .. بعدها ، وقتی که دختربچه خانوم شد به او گفت که همه از "سین" زدنش خوششان می آمده! .. وقتی مادرش تائید کرد که خاله ست .. صدای جیغ خفه اش هوا رفت .. سعی کرد آرام نزدیک در بشود تا معلوم نشود  بخاطر چیزی که درون کیف خاله است انقدر متین و سر به زیر شده! در را باز کرد و سعی کرد موهای خرگوشی اش را سفت کند و تاثیرگزار تر باشد! .. خاله را دید و بغلش رفت .. بوسیدش و سعی کرد به چیزی که درون کیفش است فکر نکند! خاله نشست .. مقنعه بلندش را در آورد و چادرش را به دست دختربچه داد .. دختر با عجله و در حالی که چتری موهایش روی صورت بالا و پایین میرفت و گاهی نوک تیز موهایش توی چشمش، سعی کرد در حداقل زمان ممکن چادر را یک جای مناسب و مرتب بگذارد .. چادر را چپاند روی میز آشپزخانه و دوید .. کار او نشست که در کیف را باز کرده بود و مثل شعده بازی، یک مقوای در هم پیچیده را در آورد و به دستش داد .. توی چشمهای درشت دختربچه ستاره روشن شد و با شوق از دست خاله قاپید و جلوی تلویزیون نشست و به صفحه مشکی اش چشم دوخت .. سی دی را جا داد و کارتون موردعلاقه اش شروع شد .. سیندرلا .. دختری با موهای طلایی به رنگ خورشید و چشمهای آبی به رنگ آسمان .. خودش را با او مقایسه کرد .. دختری با موهای مشکی و چشمهای مشکی .. شاید هم قهوه ای پررنگ! بچه بود .. رنگها را چه می دانست؟! همشه آرزو داشت جای سیندرلا باشد یا راپونزل با قلم جادویی اش .. همیشه هروقت مادرش خواب بود .. نوک پا نوک پا سراغ چادر نمازش میرفت و روی سرش می انداخت و محکم زیر گلویش گره میزد، طوریکه صورتش سرخ میشد .. کناره های چادر را از شانه هایش رد میکرد و پشت سرش می انداخت و جلوی آینه میرفت .. در آینه دختری را تصور می کرد با چشمانی آبی و موهای طلایی بلند که روی زمین کشیده می شود و هیچوقت قبول نداشت که شاهزاده ای در کار نیست .. 

پ.ن: و آن دختر بزرگ شد و وبلاگ من و موهام را بوجود آورد و هنوز قبول ندارد که .. شاهزاده ای نیست!

پ.ن2: خاله هنوز برایم کارتون می خرد! زیبایند .. خصوصا .. کارهای آقای میازاکی ..

من بلد نیستم مُخ ات را بزانم خوبِ من! من بلد نیستم از چنگ دخترهای دیگر نجاتت بدهم و به تو که سرخ شده و نمی دانم چرا!! بگویم یک نفس راحت بکشی و بگذاری عاشق بودن را نشانت دهم .. خانوم بودن را .. محجوب بودن را .. من اصلا نمی توانم که مخت را بزنم! حیف نیست؟ این مغز عزیز که این همه فرمان خوش به تو می دهد که هِی بیشتر اخم کنی و مثل مغول ها همه دنیایم را ویران کنی و جشن بگیری؟ که به تو فرمان می دهد کِی بخندی تا همه وجودم شود گوش و دستم توی هوا بخشکد و به دختر کناری ام بگویم "خندید؟!" .. مغز عزیزت حیف نیست؟ من که دلم نمی آید مخت را بزنم .. حتی اگر .. نداشته باشمت .. به من یاد داده اند محجوب باشم .. خانوم باشم .. حقم را بگیرم ولی نه به زورِ کتک! تو حق من هستی یا نه؟ ولی از بچگی یادم داده اند .. دخترها کتک کاری نمی کنند!

پ.ن: من دختری خجالتیم در حوالیت

دارم کلافه میشوم از بی خیالیت

ترسیده ام از این همه محبوب بودنت

با دختران دور و برم خوب بودنت ...

با من شبیه خواهر خود حرف می زنی

من خسته ام از این همه داداش ناتنی